Muurschildering voor de straatdoden In de nacht van 4 op 5 november 2022 was het een jaar geleden dat Mike en Wesley overleden in de fietsenstalling van Astrid - 1. Het samengaan van enkele creatieve geesten, heel wat werk en netwerking heeft ervoor gezorgd dat we iets heel sterk hebben kunnen neerzetten die nacht : een muurschildering in de fietsenstalling ter ere van Mike en Wesley en alle andere straatdoden. De interesse in de media liegt er niet om. En de opgetogenheid van veel straatbewoners en veel sociaal werkers hierover. Vanaf nu zal deze muurschildering een eigen leven leiden. Een troostplek voor velen. Een ongemakkelijke appellerende plek voor velen. Een kunstwerk dat volop zijn werk doet. https://www.gva.be/cnt/dmf20221105_93592291 https://www.vrt.be/.../overleden-daklozen-krijgen.../ https://www.kerknet.be/kerknet-redactie/artikel/muurschildering-antwerps-centraal-station-herdenkt-straatdoden https://www.standaard.be/cnt/dmf20221106_97992305
Populaire posts van deze blog
Doen wat niemand doet: een documentaire over 't Vlot van Leo De Bock voor Kerknet
‘Doen wat niemand doet’ is in deze moeilijke tijden een hartverwarmend verhaal over mededogen met de te talrijke mensen die vaak door de samenleving zijn uitgespuwd. ‘t Vlot oordeelt niet, het gaat mee op weg. ‘t Vlot ontdekt dat het vooral deze mensen zelf zijn die met vallen en opstaan en met een ontembare kracht 'doen wat niemand doet'. Een documentaire van Leo De Bock. Wil je ons steunen ? Onze werking is niet gesubsidieerd en is enkel mogelijk door vele privĂ©giften. U kan financieel steunen via BE36736044369581 van OLV vzw Afdeling Vlot met vermelding 'gift'. Een fiscaal aftrekbare gift kan ook op BE80776590233377 van Caritas Hulpbetoon vzw met vermelding 'Project 't Vlot 8394'. Bent iemand die vaak digitale aankopen doet ? via https://www.trooper.be/tvlot kan een procent van het geld dat u aan uw aankoop besteed kosteloos naar 't Vlot gaan. Meer info over 't Vlot ? 't Vlot Elke dinsdag- en donderdagnamiddag van 14h00 tot 16
Baby Angel
We kennen Anna als een jonge vrouw die al jaren – eerder sporadisch - binnen loopt in het onthaal van ’t Vlot. Altijd een spraakwaterval. Altijd emotioneel. Soms heel boos, soms heel triest, vaak heel enthousiast. Even onstuimig als ze meestal binnen komt, verdwijnt ze even later weer. Haar leven is ook onstuimig. Soms verblijft ze in de nachtopvang. Soms bij een tante. Soms bij haar moeder. Soms in de crisisopvang. Op een dag een boodschap van haar via messenger : ‘Ik moet zondag binnen in het ziekenhuis. Mijn baby in de buik is niet OK. Hij zal niet kunnen leven, ze gaan me zondag al opereren.’ Ik bel haar op, luister naar haar verhaal. Haar vriend bij wie ze verbleef in een vreemde stad heeft haar terug naar Antwerpen gestuurd. Hij zet een punt achter de relatie. Ze verblijft nu weer bij haar tante. Ze vraagt me om zondagavond een kaars te branden. Op maandag laat ze weten dat ze weer thuis bij de tante is en OK. Op dinsdag belt haar begeleidster van Ondo vzw me op met de vraag o
Reacties