Loflied voor straatbewoners

Sinds Covid-19 is de huiskamer van 't Vlot, waar sinds jaar en dag onthaal is voor dak- en thuislozen, gesloten. Gelukkig konden we de aanpalende kerk open stellen. We ontvingen mensen met koffie en thee in dit bijzonder gebouw. Dit loflied is een neerslag van mijn ervaringen in deze bijzondere periode in de kerk. Het werd geschreven op uitnodiging van Kerknet.be voor de rubriek 'Laudato Si in de blender'

Loflied voor straatbewoners 

Ik maak een diepe buiging voor Boudewijn,

de pelgrim met zijn stok, 

die arm geworden als Job op zijn mesthoop, 

me komt vertellen over de vreugde die hem omringt.

Hij is rotsvast overtuigd dat deze overvloed aan vreugde 

de betekenis van het eeuwig leven op aarde in zich draagt. 

Ik maak een diepe buiging voor Mohamed, 

die een kaars aansteekt voor zijn zus in de hemel bij Allah 

en voor zijn vriend in de hemel bij God. 

Hij bidt intens voor eeuwige liefdevolle verbondenheid met hen. 

Ik maak een diepe buiging voor Edouard, 

wiens leven een aaneenschakeling is tussen de gevangenis en de rauwe straat. 

Hij vertrouwt me, met blinkende ogen, 

toe hoe hij blijft zoeken naar een sleutel voor een uitweg. 

Hij vertelt me hoe hij, 

met vallen en opstaan 

zijn woedebuien probeert te beheersen 

om ze om te buigen tot reikende handen. 

Ik maak een diepe buiging voor Marc en André, 

die elke avond overschotten van brood ophalen 

om ze te herverdelen over hun straatvrienden. 

Ze hebben begrepen wat breken en delen en vermenigvuldigen is. 

Ik maak een diepe buiging voor Chakib, 

die elke kaars die hij maar tegen komt ontsteekt. 

Zo zet hij de kerk en alle bezoekers in een groot licht. 

Ik maak een diepe buiging voor Onze Lieve Heer met zijn Heilig Hart. 

Hij brengt me in contact met al deze leermeesters. 

Hij doopt ons tot broers en zussen van elkaar. 

Hij baadt ons allen hier en nu in het eeuwig leven. 

 Niek Everts, juli 2020